Ελληνικό αλκοόλ

Τα πάντα για τα ελληνικά απεριτίφ, τα λικέρ και τα χωνευτικά και πώς να τα απολαύσετε!

Το ούζο, το τσίπουρο, η ρακή, το λικέρ μαστίχα, το μπράντι και το βερμούτ είναι ελληνικά ποτά με μοναδική γεύση που θυμίζει αυτήν την ηλιόλουστη χώρα που είναι η Ελλάδα!

Μπορούν να ταξινομηθούν σε δύο κύριες οικογένειες: απεριτίφ και χωνευτικά, ακόμη και αν μερικά μπορούν να βρεθούν σε αυτές τις δύο κατηγορίες.

Ελληνικά απεριτίφ

Ούζο

Το ούζο θεωρείται το «εθνικό» ποτό της Ελλάδας καθώς η παραγωγή του πραγματοποιείται αποκλειστικά κάτω από τον ελληνικό ουρανό. Είναι ένα ποτό με γλυκάνισο, φτιαγμένο από σταφύλια, που οι Έλληνες πίνουν ειδικά δίπλα στη θάλασσα και συνοδεύουν με μεζέδες ψαριών (ή κρέας, αλλά είναι λίγο λιγότερο συχνές). Αν και οι ιστορικοί πιστεύουν ότι η προέλευση του ούζου χρονολογείται από την αρχαία Ελλάδα, δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία που να επιβεβαιώνουν αυτό το γεγονός. Από την άλλη πλευρά, είμαστε σίγουροι ότι πινόταν την περίοδο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας!

Το νησί της Λέσβου θεωρείται η πατρίδα του ούζου. Η γεύση του συνοδεύεται από ένα τελετουργικό: αρχικά χρησιμοποιούμε ένα ψηλό και στενό ποτήρι στο οποίο θα ρίξουμε το ούζο, μετά το κρύο νερό και τέλος τα παγάκια. Ανάλογα με την προτίμησή σας, είναι δυνατό να το πιείτε μόνο με νερό ή με παγάκια, αλλά είναι σημαντικό εάν θέλετε να το πιείτε και με τα δύο για να προσθέσετε πρώτα νερό και στη συνέχεια να προσθέσετε τα παγάκια. Το νερό μεταμορφώνει το χρώμα του ούζου που παίρνει ένα λευκό χρώμα χάρη στην απελευθέρωση της ανηθόλης. Η προσθήκη πάγου έχει το ίδιο αποτέλεσμα, αλλά διαρκεί λίγο περισσότερο.

Το ούζο ταιριάζει τέλεια με ψαρομεζέδες, όπως καλαμαράκια τηγανητά, χταπόδι ξιδάτο, τηγανητά ψάρια ή γαύρο μαρινάτο. Είναι επίσης συνηθισμένο να σερβίρετε αυτό το εμβληματικό ελληνικό αλκοόλ με σαγανάκι ψιλοκομμένο με λεμόνι, κολοκυθοκεφτέδες, κεφτεδάκια, ελιές, κριτσίνια ή ακόμη και μερικά κομμάτια ελληνικών τυριών (κεφαλοτύρι ή κασέρι) με ντομάτα κομμένη σε 8 κομμάτια και λίγο αγγούρι.

Τσίπουρο και κρητική ρακή

Το τσίπουρο και η κρητική ρακή είναι δύο δημοφιλή αλκοολούχα ποτά φτιαγμένα από σταφύλια που συχνά τα μπερδεύουμε. Πρέπει να ειπωθεί ότι μοιάζουν αρκετά μεταξύ τους, με μέση περιεκτικότητα σε αλκοόλ περίπου 40 ° για τις φιάλες που βρίσκονται στο εμπόριο. Αυτά τα δύο παραδοσιακά ποτά έχουν παρόλα αυτά κάποιες διαφορές, ξεκινώντας από την προέλευσή τους: η ρακή προέρχεται από την Κρήτη ενώ το τσίπουρο προέρχεται από την ηπειρωτική Ελλάδα. Πρέπει να σημειωθεί ότι η ρακή καταναλώνεται επίσης στα νησιά των Κυκλάδων, όπως για παράδειγμα στην Τήνο. Μια άλλη διαφορά είναι στη διαδικασία παραγωγής, με τη ρακή να προέρχεται από μία απόσταξη, ενώ η παραγωγή τσίπουρου απαιτεί δύο. Τέλος, ανάλογα με την περιοχή, το τσίπουρο μπορεί να περιέχει γλυκάνισο, ειδικά για παράδειγμα στην πόλη του Βόλου στη Θεσσαλία.

Συνδέουμε στο μυαλό μας λιγότερο τη ρακή και το τσίπουρο με τη θάλασσα από το ούζο. Είναι σύνηθες για Έλληνες, κυρίως φοιτητές, να συναντιούνται στα “τσιπουράδικα” για τις εξόδους τους, καφετέριες/ταβέρνες που προσφέρουν τσίπουρο με μεζέδες. Το τσίπουρο συνήθως πίνεται χωρίς παγάκια, τουλάχιστον αν θέλετε να το πιείτε όπως οι Έλληνες! Είναι πάντα κρύο και μπορείτε να το συνοδεύσετε με μεζέδες κρέατος, ψαριού ή τυριού.

Από την άλλη πλευρά, η ρακή συνδέεται στενά με τη διάσημη κρητική διατροφή, ειδικά επειδή είναι παρούσα στην καθημερινή ζωή των Κρητικών και όχι μόνο κατά τη διάρκεια των εξόδων ή των εκδηλώσεων. Σερβίρεται με παγωμένη, σε παραδοσιακό καραφάκι, με μικρά ποτήρια και πίνεται σκέτη. Σε αντίθεση με το ούζο και το τσίπουρο που συνήθως συνοδεύουν τους μεζέδες, η ρακή σερβίρεται επίσης με κύρια πιάτα και επιδόρπια.

Ταιριάζει υπέροχα με τα προϊόντα και τους μεζέδες της κρητικής γαστρονομίας, όπως τα παξιμάδια με ελιές, τη γραβιέρα και άλλα τοπικά τυριά, μπισκότα απεριτίφ όπως τα καβρουμαδάκια, το απάκι (καπνιστό χοιρινό σε ξίδι – μια μορφή κρητικού αλλαντικού), τα ντολμαδάκια , το ντάκο ή κουκουβάγια, την περίφημη κρητική σαλάτα (που αγαπάμε στο Poupadou!), τα καλτσούνια (κρητικό έδεσμα με τυρί και μέλι), το αντικριστό (ένα πιάτο από αρνί του οποίου το όνομα προέρχεται από τον τρόπο που μαγειρεύει), όλα τα ψητά κρέατα, ψάρια, χοχλιούς μπουμπουριστούς (κρητικά σαλιγκάρια), σφακιανόπιτες (μια πολύ λεπτή πίτα με τυρί και λίγο μέλι) ή ξεροτήγανα (παραδοσιακά γλυκά).

Βερμούτ

Το βερμούτ είναι ένα αρωματικό κρασί ή ένα απεριτίφ με βάση το κρασί. Η προέλευσή του βρίσκεται στην αρχαία Ελλάδα όπου το κρασί ήταν μερικές φορές αναμεμειγμένο με βότανα, αλλά ήταν σίγουρα κατά τη διάρκεια του 18ου αιώνα που το βερμούτ πήρε τους τίτλους της αριστοκρατίας του ως το κατ ‘εξοχήν απεριτίφ στις γαλλικές και ιταλικές βασιλικές οικογένειες. Το πρώτο ελληνικό βερμούτ δημιουργήθηκε το 1860 από τον Ιωάννη Βουχερ και γνώρισε μια αναβίωση στη δεκαετία του 1960, όταν στην Ελλάδα όπως παντού στον κόσμο το βερμούτ ήταν το κατ’εξοχήν απεριτίφ, το οποίο απολάμβαναν σε ένα ψηλό ποτήρι με παγάκια. Μετά την περίοδο της δόξας του, ξεχάστηκε κάπως, αλλά τα τελευταία χρόνια επέστρεψε!

Το Otto’s Athens Vermouth είναι ένα τυπικό παράδειγμα γλυκού ελληνικού βερμούτ που εγχύεται μεταξύ άλλων με συστατικά όπως ροδοπέταλα και εσπεριδοειδή και τα οποία μπορείτε να απολαύσετε ως απεριτίφ, σκέτο ή με πάγο ή κοκτέιλ. Συνήθως, το βερμούτ στην Ελλάδα συνοδεύεται από αποξηραμένα φρούτα και ξηρούς καρπούς, όπως φιστίκια Αιγίνης, καβουρδισμένα αμύγδαλα, σταφίδες, κριτσίνια με πάστα ελιάς Καλαμών ή με μπισκότα απεριτίφ όπως καβρουμαδάκια ή αλμυρό ποπ κορν.

Ελληνικά χωνευτικά

Ακριβώς όπως η ρακή στην οποία αναφερθήκαμε προηγουμένως, το λικέρ μαστίχας και το μπράντι Metaxa είναι δύο άλλα χωνευτικά που πίνουν συνήθως στην Ελλάδα.

Λικέρ μαστίχα από τη Χίο

Αν και το λικέρ μαστίχας από τη Χίο δεν είναι τόσο γνωστό σε όλο τον κόσμο όσο η ρακή ή το ούζο, είναι ωστόσο ευρέως γνωστό και εξαιρετικά δημοφιλές στην Ελλάδα. Το μαστιχόδεντρο μεγαλώνει μόνο σε ένα νησί στον κόσμο, το νησί της Χίου. Ο φλοιός του ξύνεται και η ρετσίνα που ρέει από αυτό παράγει αυτά που ονομάζονται δάκρυα της Μαστίχας, η οποία πέφτει από το δέντρο και στεγνώνει φυσικά στον ήλιο. Στη συνέχεια τα δάκρυα ξύνονται και καθαρίζονται με το χέρι. Από αυτά τα δάκρυα παράγεται το λικέρ μαστίχας, καθιστώντας το ένα σπάνιο, παραδοσιακό ελληνικό λικέρ με μοναδική γεύση στον κόσμο.

Παραδοσιακά, το λικέρ μαστίχας σερβίρεται ως χωνευτικό, προσφέρεται σε μικρά ποτήρια στο τέλος του γεύματος και πίνεται πολύ κρύο ή ακόμη και κατεψυγμένο. Τα τελευταία χρόνια, το λικέρ της Μαστίχας έχει κερδίσει τη θέση του στην κοκτέιλ σκηνή σε μπαρ με μοναδικές συνθέσεις όπως το Skinos Tonic που θα σας αλλάξει από το κλασικό Gin Tonic ή το Greek Spritz.

Metaxa

Το Metaxa είναι ένα ελληνικό απόσταγμα που προέρχεται από το eau-de-vie που έχει ωριμάσει σε δρύινα βαρέλια, μοσχάτο από ποικιλίες σταφυλιών της Σάμου, ροδοπέταλα και αρωματικά βότανα της Μεσογείου. Ο Σπύρος Μεταξάς δημιούργησε αυτό το ποτό το 1888. Συχνά σε σύγκριση με το κονιάκ, το μπράντι ή ακόμα και το ουίσκι, το Metaxa 12 αστέρια έχει ένα μοναδικό και απαράμιλλο άρωμα! Το Metaxa σερβίρεται μετά το γεύμα και μπορεί να συνοδεύεται από 2 ή 3 κομμάτια μαύρης σοκολάτας. Στην Ελλάδα είναι ένα ποτό ειδικά για το χειμώνα. Από την άλλη πλευρά, οι καλύτεροι μπάρμαν σε όλο τον κόσμο το χρησιμοποιούν για να προετοιμάσουν signature κοκτέιλ με συνοδευτικά αποξηραμένα φρούτα και ξηρούς καρπούς, όπως φιστίκια Αιγίνης, σταφίδες, αμύγδαλα, κριτσίνια ή ακόμη και ελιές.

• 

• 

Φυσικά, όλα αυτά τα ποτά πρέπει να καταναλώνονται με μέτρο! Μην διστάσετε να μας στείλετε τα σχόλιά σας, και εάν χρειάζεστε συμβουλές ή ψάχνετε για ελληνικά ποτά, μην διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας απευθείας στον ιστότοπό μας ή μέσω της σελίδας μας στο facebook 🙂